D’Aktioun vun de Lëtzebuerger, déi am Schicksaljoer 1940 den Exil gewielt hunn, gouf laang diskutéiert a argumentéiert. Fir de Groussherzogtum Lëtzebuerg waren dat Momenter vun zécken a schrecklecher Angscht, mä och vun heroesche Kampf a Widderstand. D'Grande-Duchesse Charlotte an d'Regierung si sécherlech Zweifel an dëse ganz schlëmmen Zäiten, awer ni gewëllt iwwer dat Wichtegst ze verhandelen, kapituléieren oder kapituléieren. Trotz e puer Meenungsverschiddenheeten, si si, iwwer hir Hierkonftsënnerscheeder an hir divergent Perceptioun vun der Welt, décidéiert zesummen ze kämpfen fir hiert befreit Land erëm ze kréien. Och wann hir Decisioun, fir den 10. Mee an der Dämmerung aus dem Grand-Duché ze verloossen ëmmer erëm diskutéiert a muss, kann och hir Aktioun fir d'Recuperatioun vun der Onofhängegkeet als Beispill déngen.